 |
| Sticker, mij bezorgd door Dirk Desmet. |
Alles begint met Germain Jules Noffels, geboren te Wevelgem op 3 september 1899, uit de Hoogstraat in Wevelgem en zijn echtgenote
Margareta Maria Grimonprez, geboren te Zillebeke op 30 januari 1897.
Ze starten een bierstekerij in Ieper tezamen met Elisa, de zus van Margareta, die gehuwd is met Michel Derieuw. Dit koppel zal later een café uitbaten aan het kerkhof in Wevelgem.
De zaak in Ieper is echter geen succes en eind 1923 verhuizen ze naar Wevelgem, naar de
Wijnberghoek N°100.
De liefde voor de bierstekerij blijft sluimeren en
hoewel Germain ook technisch een krak is (hij is een van de eersten in Wevelgem die zelf een radio
maakt), begint hij samen met Margareta in 1930 een bierstekerij en limonadefabriek op hetzelfde adres.
Begin jaren 30’ wordt Germain ziek om uiteindelijk
op 40 jarige leeftijd in 1939 te overlijden. Margareta zet de zaak verder onder de
naam weduwe Noffels samen met haar broer Romaan die ook op de wijnberghoek woont, in de kleine Wijnbergstraat.
Margareta en Germain hebben slechts één kind, Irène, geboren in 1923. Ze is pas 16 jaar als haar vader sterft.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog draait de zaak op een laag pitje, mede omdat de suiker, die normaal
bestemd is voor het maken van limonade, verkocht wordt op de zwarte markt en zo veel meer
opbrengt dan als je er limonade mee zou maken, Later tijdens de oorlog wordt ook nog limonade
gemaakt met sacharine, een kustmatige zoetstof.
Nog tijdens de oorlog leert Margareta een weduwnaar kennen, Victor Quaggiotto. Hij woont in Bissegem en zijn vrouw is gestorven op het vliegveld in
Wevelgem tijdens het eerste bombardement.
Beiden zijn jonge veertigers als ze in 1943 huwen. Victor Quaggiotto is een gekende kunstsmid. De ornamenten aan het justitiepaleis te Kortrijk en de reling
van de dijk te Oostende zijn enkele van zijn realisaties. Hij is ook de ontwerpen van het logo van rijwielclub het Vliegend
Wiel te Wevelgem, organisator van Gent-Wevelgem.
Zijn zoon Oreste Mario, geboren te Padova (Italië) op 28 augustus 1930, zal later die smederij verder zetten in de Roeselarestraat te Wevelgem. Oreste huwt met Jacqueline Debonne en wordt ook leerkracht in de tekenschool, samen met o.a. Lionel Holvoet en Paul Vandendriessche.
Door met haar moeder en stiefvader mee te reizen naar Italië leert Irène er een jonge
Italiaan kennen die niet veel later naar België zal reizen om met haar te huwen in 1948.
 |
| Napoleone Bacelle en Irène Stoffels met familie. |
Het verhaal van deze jongeman, Napoleone Bacelle, is een apart verhaal.
Hij is geboren in 1919 en op de jonge leeftijd van 12 jaar begint hij te werken bij zijn oom die
binnenschipper is op de rivieren Brenta en Po in Noord Italië, de streek van Padova (Veneto).
Op 20 jarige leeftijd wordt hij onder de wapens geroepen in het Italiaans leger onder het bewind van Mussolini.
Niet met plezier, want de familie is eerder koningsgezind.
Hij vecht tijdens de oorlog onder andere in Joegoslavië tegen de Partizanen van Tito en na veel
omzwervingen komt hij in Sicilië terecht in 1943. Daar wordt hij zwaargewond tijdens de landing van
de Amerikanen op Sicilië. Na 6 maand revalidatie in een ziekenhuis op Sicilië kiest hij ervoor om als
krijgsgevangene voor de Amerikanen in Algerije te gaan werken in de bevoorrading. Hij is er
vrachtwagenchauffeur. Na de oorlog kunnen nog niet alle krijgsgevangen meteen naar huis, hij moet
dan als krijgsgevangene nog aan de slag voor de Britten in Engeland bij de boeren in de streek van
Cockermouth en komt pas in 1947 naar huis na 8 lange jaren van ontberingen en miserie.
Hij is op dat moment de Italiaanse politieke storm al lang beu en dat meisje uit België trekt zijn
aandacht, voor hem is het ook een opportuniteit om Italië te verlaten.
Aangekomen in België, besluit hij samen met Irène de zaak van zijn overleden schoonvader Germain Noffels verder te
zetten en te starten met het merk VALPO voor hun frisdranken, de bierstekerij wordt een gewone bierhandel.
Zoon Nino Bacelle experimenteert met het maken van bier vanaf 1981 en neemt samen met zijn broer Tonino de bierhandel en limonadefabriek over in 1986 na het overlijden van vader Napoleone. In 1989 stoppen ze de limonaderie en wordt de drankenhandel verdergezet door Tonino. Hierna gaat Nino in dienst bij een koeltechnische firma en brouwen wordt een hobby.
 |
| Nino Bacelle |
 |
| Tonino Bacelle |
In 1994 besluit Nino - na veel experimenten en proefbrouwsels - dat de tijd rijp is om een eigen bier te commercialiseren. Brouwerij Nino Bacelle ontstaat. Na een grondige studie beslist hij om in eerste instantie te brouwen in een andere brouwerij onder een huurformule. Er wordt gekozen voor een samenwerking met brouwerij Deca uit Woesten alwaar het eerste jaar meteen 9000 liter "Guldenberg" gebrouwen wordt.
In 1995 ontmoet Nino Guido Devos via bierproeversvereniging H.O.P. Guido is één van de stichters van deze vereniging en al jaren actief als amateurbrouwer.
Nino en Guido besluiten in 1997 kennis en krachten te bundelen en gaan samen in zee onder de naam brouwerij DE RANKE. De naam verwijst naar de hopplant, volgens hen de plant die het belangrijkste ingrediënt in bier levert: de hopbellen.
De Père Noël wordt gelanceerd als kerstbier en de XX Bitter wordt voor de eerste maal gebrouwen, een mijlpaal in de geschiedenis van de brouwerij.
In 2000 wordt Kriek De Ranke gecreëerd, een uniek kriekenbier dat ontstaat uit een samenstelling van een oud verzuurd bier op krieken en lambiek uit het pajottenland.
Na 11 jaren brouwen bij brouwerij Deca besluiten Nino en Guido in 2005 een eigen brouwerij op te starten. Brouwerij De Ranke brouwt voortaan al zijn bieren in eigen brouwerij in de provincie Henegouwen te Dottenijs net op de taalgrens. Cuvée De Ranke, een versnijbier dat balanceert tussen zoet en zuur, wordt gecreëerd.
De jaarlijkse productie bedraagt in 2007 170.000 liter bier. Ongeveer 60% export (VS, Japan, Nederland, Groot-Brittannië, Zweden, Finland, Denemarken, Italië, Oostenrijk en Frankrijk).
In 2009 wordt Noir de Dottignies, het eerste echt donkere bier, op de markt gebracht, gekenmerkt door een rijke moutige smaak en ook een bittere toets typerend aan de brouwerij.
Daarnaast wordt ook een eerste maal een wet-hop bier gemaakt met superverse en ongedroogde hop (dit is alleen mogelijk tijdens de hopoogst). Dit bier zal later Hop Harvest genoemd worden.
In 2010 besluit Nino om van wat oorspronkelijk als hobby startte, een voltijds beroep te maken.
Saison de Dottignies wordt gelanceerd, een eerbetoon aan de oorsprong van de saison-stijl in de provincie Henegouwen waar de brouwerij gelegen is. Een licht en dorstlessend doordrinkbier.
In 2015 bedraagt de jaarlijkse productie 500.000 liter. Ongeveer de helft wordt geëxporteerd naar meer dan 20 landen.
Ondertussen werken er 6 mensen in de brouwerij en worden plannen gemaakt om uit te breiden tot 10.000 hl per jaar.
Dochter Lisa Bacelle en haar man Sander Vermeersch zetten binnenkort het werk verder.
