Parosteaal osteosarcoma

 

 

Al een ganse tijd heb ik wat last bovenaan de linkerknie, aan de buitenkant, precies iets dat verspringt en pijnlijk is als je op de knie steunt.

 

De huisarts stuurt me naar radioloog Bernard Staelens die op 9 januari 1988 een beeld ziet van een parosteaal osteosarcoma.

 

Bernard zal het me hopelijk niet kwalijk nemen dat zijn beroepsgeheim even geschonden wordt. Terloops, morgen verjaart hij, alvast proficiat!

Het resultaat wordt persoonlijk door de huisarts aan huis meegedeeld zonder dat we een afspraak hebben, wat niet zo gebruikelijk is.

 

Hij geeft me de raad zo vlug mogelijk contact te nemen met UZ Pellenberg, wat ik ook onmiddellijk doe. Ik kom terecht bij professor Michel Hoogmartens.

Er wordt een biopsie genomen en het resultaat wijst uit dat het een myositis ossificans betreft, een verbenende spierontsteking. Opluchting, niets ergs aan de hand.

 

Tot eind 1990 wordt niets ondernomen maar ik zie de plaats boven mijn knie serieus in zwelling toenemen al die tijd.

 

Na een nieuwe incisiebiopsie op 8 november 1990 wordt een parosteaal osteosarcoma t.h.v. de linker distale femur vastgesteld.

 

Dokter Staelens had het in 1988 al juist gezien.

 

In Pellenberg wordt overgegaan tot een transarticulaire distale femurresectie, gereconstrueerd met een osteo-articulaire allogreffe, gefixeerd met plaat en schroeven. In mensentaal betekent dit het wegnemen van een stuk dijbeen met vervanging door een "lijkenbeen". Professor Hoogmartens noemt graag de dingen bij naam. Als ik het goed heb, is zijn rechterhand op dat ogenblik al dokter Ignace Samson.

 

Michel Hoogmartens is een ongehuwde specialist die geen blad voor de mond neemt en is een zegen voor het ziekenhuis, hij leeft als het ware enkel voor zijn patiënten.

Prof. Dr. Michel Hoogmartens

Tijdens een of andere consultatie heb ik hem ooit voor mij in slaap zien vallen, hij had 2 dagen zijn bed niet gezien wegens dringende operaties.

 

Hij had ook maar één neusgat. Dikwijls heb ik gedacht, wat als die een verstopte neus heeft.

 

De patiënten in Pellenberg worden door hem ingedeeld in twee categorieën: de vakantiegangers, dat zijn de ruglijders, en de dappere vrienden, dat zijn de gasten met botkanker.

 

Ik leer er lotgenoten kennen die er veel erger aan toe zijn dan ikzelf, o.a. Alexander Grimmonprez, een jonge gast uit Boezinge.

 

We hebben veel aan mekaar.

Op een dag moet Alexander de zoveelste lading chemo krijgen, er is geen plaats meer op de gemeenschappelijke jongenskamer en hij mag in dezelfde kamer liggen van Diane, de toekomstige echtgenote van Dokter Samson en ook patiënte bij hem ...

Alexander zal in 1996 uiteindelijk zijn strijd tegen kanker verliezen en ons veel te vroeg verlaten.

 

 

 

In 1995 wordt een recidief parosteaal osteosarcoma vastgesteld aan de posterieure zijde van de allogreffe.

 

Een wijde resectie (inclusief van de allogreffe) en een reconstructie met een maatprothes van het distale femur en de knie worden uitgevoerd op 26 oktober 1995, dit keer onder leiding van dokter Ignace Samson, die ondertussen Hoogmartens, met pensioen, heeft opgevolgd.

 

Ignace Samson is op alle vlakken de evenknie van zijn voorganger en wordt een autoriteit op gebied van oncologische orthopedie.

Je bent niet meer verwonderd, na een tijdje, dat hij je kamer nog even binnenstapt als het al lang middernacht voorbij is.

 

 

 

Hij is zeer streng voor zijn medewerkers maar ook voor zichzelf.

 

Misschien heeft hij één nadeel al vindt hij dat zelf niet, hij is een verstokt roker. Nu mag je van niets meer dood gaan , zegt hij mij op een dag.

 

Halverwege 1999 heb ik pijnklachten in de linkerdij en de knieregio. Uiteindelijk wordt een fractuur vastgesteld van de femorale prothesestam op radiografie.

 

Een nieuwe revisie-ingreep volgt op 23 september 1999 met vervanging  van de gebroken prothese door een massieve allogreffe en een nieuwe femorale prothesecomponent.

 

 

Wegens non Union met loskomen van het osteosynthesemateriaal volgt een nieuwe ingreep op 2 oktober 2000.

 

Hierbij werd de allogreffe verwijderd alsook alle synthesemateriaal en de femorale component van de Finnprothese. Ook het vroegere gebroken stuk van de femorale stam wordt verwijderd en een CPS resectieprothese wordt ingebracht, cementloos gefixeerd in het femur.

 

Ondertussen zijn we bijna 17 jaar verder na de laatste ingreep en alles houdt goed stand. Ik ben dokter Ignace Samson enorm dankbaar.

 

Dokter Samson is thuis plots overleden op 15 februari 2014.

 

Ik ben naar zijn begrafenis geweest in Langdorp.

 

Op zijn bidprentje staat Ignace afgebeeld met een sigaretje.

 

Als er een hemel bestaat, is hij daar nu zeker aan het opereren en slaat hij af en toe een praatje met Alexander.

 

Dokter Samson werd in Pellenberg opgevolgd door zijn rechterhand, Dokter Friedl Sinnaeve, afkomstig van Roeselare. Soms spreken we West-Vlaams onder mekaar.

Ze mag met fierheid naast haar voorgangers staan!

 

Dokter Friedl Sinnaeve op een congres in Brugge.