donderdag 9 november 2017

RSC Anderlecht 1-0 KWSC Lauwe (26 augustus 1966)




KWSC LAUWE (vóór de aftrap) - bovenste rij, van links naar rechts: Jean-Pierre Dujardin, Marcel Windels (aanvoerder), Willy Dooms, Carlos Feys, Noël Windels en Willy Mortier - onderste rij, van links naar rechts: Eric Vancauwenberghe, Jean-Claude Declercq, Marcel Windels junior, Eric Daels, Leon Baekelandt en Julien Leuwers.

Gedurende de match kwam Daniel Cremers in de plaats van Leon Baekelandt.

Romain Vankeirsbilck zat met nummer 13 als reservedoelman op de bank.


Beide ploegen voor de aftrap.

KWSC Lauwe (bovenste rij), van links naar rechts: Carlos Feys, Jean-Pierre Dujardin, Marcel Windels (aanvoerder), Jean-Claude Declercq, Willy Dooms, Noël Windels, Leon Baekelandt, Eric Daels, Eric Vancauwenberghe, Willy Mortier en Julien Leuwers.

RSCA Anderlecht (onderste rij), van links naar rechts: Georges Heylens, Jean Plaskie, Gerard Bergholtz, Jef Jurion, Johan Devrindt, Gerhard Mair, Jean Cornelis, Paul Van Himst, Julien Kialunda, Zacharie Konkwe  en Pierre Hanon.

Ontbraken bij Anderlecht: Jean Trappeniers en Wilfried Puis, beiden gekwetst.

Enkele maanden vóór de bekermatch, op 2 februari 1966, verongelukte Laurent Verbiest.

Julien Kialunda werd gekwetst gedurende de match en vervangen door Jorge Cayuela Peiro.

***

Onlangs maakte ik een stukje over de drie bekermatchen van Lauwe in en tegen Anderlecht, in 1966 en twee maal in 1976 (hier klikken).

Julien Leuwers, die deel uitmaakte van de ploeg in 1966, bezorgde me ondertussen een schat aan informatie over die eerste match in Anderlecht, waarvoor dank! Ik ben nog op zoek naar (bijkomende) info over de twee andere matchen in 1976.

Eric Vancauwenberghe stuurde me door naar Julien ...

In 1964 speelde White Star Lauwe kampioen in de hoogste provinciale reeks (1ste provinciale) en trad zo in hetzelfde jaar voor het eerst in zijn geschiedenis aan in de nationale reeksen, in de Vierde Klasse. De ploeg werd daar meteen weer kampioen, stootte door naar de Derde Klasse en bleef daar tot in 1977.


WS Lauwe 1965


WS Lauwe kon in die beginjaren zestig pronken met een elftal dat de vleiende bijnaam "het kleine Anderlecht" kreeg. Philippe Lejour, Dirk Degrijze, de gebroeders Windels, Willy Dooms, Julien Leuwers en Eric Vancauwenberghe, ... allemaal eigen kweek, verwierven bekendheid tot in alle hoeken van het Vlaamse land.

Hun voetbal was een lust voor het oog: Lejour was de strateeg van een technisch sterke groep. Julien Leuwers was minder bedrijvig met een bal aan de voet, maar zijn snelheid en opportunisme brachten meerdere verdedigingen ten val.

Wat iedere club en elke supporter wenste en hoopte, werd in 1966 voor WS Lauwe werkelijkheid: mogen spelen tegen dé ploeg van het land, RSC Anderlecht!

WS Lauwe werd in de 1/64ste finale van de beker van België thuis uitgeloot tegen Anderlecht. De Brusselse leiding "betaalde" en bekwam dat de wedstrijd plaats vond in het Astridpark te Anderlecht. De wedstrijd werd gespeeld op vrijdag 26 augustus 1966 om 19u30. Op zondag spelen was niet mogelijk gezien de deelname van Anderlecht aan het tornooi van Barcelona.

Met meer dan 20 bussen  en een sliert wagens vertrokken ongeveer 1.300 supporters naar de hoofdstad, met de stille wens  er een goed figuur te slaan. Elke geel-zwarte supporter kon voor de spotprijs van 20 BF naar Brussel (ticket voor de match inbegrepen?).

Opgooi tussen beide aanvoerders, Jef Jurion en Marcel Windels. In het midden scheidsrechter Fred Delcour.
De paars-witten winnen niet zonder moeite met de kleinste score (1-0).

Doelman Willy Mortier is de absolute held van de wedstrijd, alleen tegen het schot van Paul Van Himst is hij machteloos, na 56 minuten.

Na afloop kregen de West-Vlamingen een staande ovatie van de 8.000 toeschouwers. Het "kleine Anderlecht" was prachtig in zijn examen geslaagd.

Na de wedstrijd zegt Paul Van Himst tegen Windels: "Hoe is het mogelijk, ik ga u voorbij en ge staat opnieuw voor mij?". Hij wist niet dat er nog een tweelingbroer op het veld stond ...

Na de wedstrijd ...

Na de wedstrijd ...

De krantenkoppen liegen er niet om:

"Heros pour un jour de fête"
"Mortier hield een uur stand"
"Geel-zwarte invasie in Astridpark"
"Een nederlaag welke een zege waard is"
"Een wonderbare Mortier"
"De avond van Willy Mortier"
"Bravo, White Star!" van de hand van ons aller (wijlen) Jules Vandevoorde.








Tot slot, met veel plezier, nog een terugblik op de loopbaan van Julien Leuwers.



 
 
In het begin van mijn stukje heb ik het over Philippe Lejour, de strateeg van de ploeg begin jaren zestig.
 
Na zijn periode bij WS Lauwe speelde hij o.a. nog voor Cercle Brugge en de nationale militaire ploeg.
 
Cercle Brugge 1968-1969 - boven van l.n.r.: Albert Antjon, Roger Verkeyn, Philippe Lejour, Julien Verriest, Franky Simon en Luc Sanders - onder van l.n.r.: Eric Buyse, Carlos De Steur, Joris Bogaert, Roger Blieck en Geraldo "Geo" Carvalho.
 
Nationale militaire ploeg op 3 mei 1968 - boven van l.n.r.: Jean Trappeniers, André Van Maldeghem, Tony Van Schoonbeek, Philippe Lejour, Gilbert Marmenhout en Jean-Pierre Buntincx - onder van l.n.r.: André Van den berghe, Frans Dens, Pierre Carteus, Franz Janssens en Roland Beelen.
 
 
Nationale militaire ploeg op 17 april 1968 - boven van l.n.r.: Roland Beelen, Jean Trappeniers, Gilbert Marmenhout, André Van Maldeghem, Leopold "Paul" Rutten en Willy Van der Wee - onder van l.n.r.: Valère Raemdonck, Pierre Carteus, Frans dens, Philippe Lejour en Franz Janssens.