KWSC Lauwe, het kleine Anderlecht



KWSC Lauwe, het kleine Anderlecht, in 1965.
Onderste rij van l. naar r.: Eric Vancauwenberghe, Willy Dooms, Marcel Windels, Carlos Feys, Philippe Lejour en Julien Leuwers.
Bovenste rij van l. naar r.: Georges Snoeck, Dirk Degrijze, Roland Zonnekein, Daniel Cremers en Noel Windels.

Onlangs hielden de "retoricanen" uit 1973 van het Sint-Aloysiuscollege te Menen na 44 jaar een klasreünie in Wevelgem.

Ik schreef een stukje over o.a. dat laatste jaar van de Latijnse humaniora (hier klikken).

In één van de opmerkingen onderaan schreef klasgenoot Dirk Claerbout dat onze klas de reputatie had passief, negatief en onsportief te zijn.

Met "onsportief" bedoelde Dirk dat we geen sporters waren, tot wanhoop van turnleraar Jan Broucke, maar dat is niet helemaal correct.

Neem nu Philippe Clerick die later de rode muts bij de paracommando's behaalde. Zoals anderen was hij niet erg gemotiveerd tijdens de lessen "LO", later had hij misschien wel een goede reden om die rode muts te behalen.

Benjamin Mahieu werd later kampioen van België wielrennen voor universitairen.

Jean-Paul Soen was niet de grootste maar wel de beste basketter van toen in het college.

En we hadden toch ook enkele goeie voetballers in onze klas. Michel Nollet speelde bij SV Wevelgem, (wijlen) Eddy Callewaert speelde in de eerste ploeg van Ledegem, Jan Vervaeke in de eerste ploeg van Geluwe, (wijlen) Luc Commeyne in de eerste ploeg van Moorsele en Francis Viaene in de eerste ploeg van KWSC Lauwe.

Francis behoorde tot de A-kern van WS Lauwe vanaf het seizoen 1976-1977 (derde klasse A) tot en met het seizoen 1980-1981 (eerste provinciale) en combineerde dit met zijn studies geneeskunde.

Hij speelde samen met o.a. speler-trainer Lucien Ghellinck, Milo Baekelandt, Dirk Blancke, speler-trainer Fernand Goyvaerts, "zwarte panter" John Dujardin, Bart Vanneste, Bart Maes, Guido Follens, Carl De Keyzer, Rudy  Ducoulombier, Lorenzo Staelens, Hein Vanhaezebrouck en ook onder leiding in 1980 van trainer Jacques "Jacky" Stockman.

WS Lauwe 1981 - boven, van l.n.r.: Bart Vanneste, Yvan Reynaert, Dirk Decraene, Francis Viaene en Hein Vanhaezebrouck - onder, van l.n.r.: Dirk Tomme, Rudy Ducoulombier, Jean-Marie Ameye, Stefaan Accou, Dirk Blancke en Pol Deturck.

Hij speelde met Lauwe als verdediger een bekermatch (1/16 finale) op zaterdag 30 oktober 1976 in het Astridpark tegen de sterren van RSC Anderlecht, onder leiding van de "tovenaar Raimundo" die Hans Croon als trainer had vervangen in het seizoen 1976/1977 (7.500 toeschouwers).

Anderlecht had een goeie week daarvoor, op 20 oktober 1976, thuis het Turkse Galatasaray ingeblikt met 5-1.

De ploegopstellingen:

• RSC Anderlecht: Jan Ruiter, Gilbert Van Binst (wordt later trainer van KWSC Lauwe van 1986 tot 1988), Hugo Broos, Erwin Vandendaele, Jean Dockx, François Van der Elst, Arie Haan, Ludo Coeck (Frank Vercauteren), Peter Ressel, Duncan McKenzie en Rob Rensenbrink.
• KWSC Lauwe: Léon Bosmans, Francis Viaene, Milo Baekelandt, Rik Samoy, Rudy Lippens, Bernard Ollivier, speler-trainer Lucien Ghellinck, Stanislas Serafin, Jean-Marie Ameye, Luc Ranson en Lieven Vandevenne.

Francis krijgt als opdracht geen meter te wijken van Rensenbrink. Rob vraagt hem of dat de ganse match zal duren.

Francis kwijt zich aardig van zijn taak en na een sliding tackle raakt hij de enkel van Rensenbrink, die kreunend neerkomt. Raymond Goethals woedend en Francis wordt uitgejouwd door duizenden Anderlecht-supporters ... Eén van de Lauwe-supporters is zijn toekomstige echtgenote Rose-Anne Bogaert, ze doet even of ze haar Francis niet kent ...

Francis Viaene in duel met Duncan McKenzie.

Francis (met dijverband) is één van de twee ploegmaats.

Met Francis tijdens de klasreünie in 2017.

Lauwe verliest met 7-0 en de doelpunten voor Anderlecht worden gemaakt door Van der Elst (1-0,3-0),  McKenzie (2-0,5-0), Rensenbrink (4-0), Ressel (6-0) en Ruiter op penalty (7-0).

Enkele dagen later, op 3 november 1976, wordt Galatasaray met dezelfde cijfers als in de heenmatch verslagen (1-5).

De match op 30 oktober 1976 was niet de eerste bekermatch van Lauwe in en tegen Anderlecht.

De eerste bekermatch werd gespeeld op vrijdag 26 augustus 1966 (1/64 finale). Na de match verwierf Lauwe het etiket "klein Anderlecht" , nadat Anderlecht niet zonder moeite won met 1-0 dankzij een doelpunt van Paul Van Himst, in de tweede helft.

"Polle Gazon" zag steeds maar Windels opduiken, na de match werd hem verteld dat er een tweeling bij Lauwe speelde ...

Over die eerste bekermatch tegen Anderlecht schreef ik een uitgebreider afzonderlijk stukje (hier klikken).

De tweede bekermatch werd gespeeld op zaterdag 28 februari 1976 (1/4 finale - 9.500 toeschouwers).

De doelpunten voor Anderlecht werden gemaakt door Van Binst (3), Andersen (2), Van der Elst en Van Poucke.

Ploegopstellingen:

• RSC Anderlecht: Jan Ruiter, Michel Lomme, Hugo Broos, Erwin Vandendaele, Jean Dockx, Arie Haan, Michel De Groote, François Van der Elst, Gilbert Van Binst (Marcelin Merken), Torsten-Frank Andersen, Rob Rensenbrink (Ronny van Poucke).
• KWSC Lauwe: Didier Vandenabeele, Yvan Heughebaert, Milo Baekelandt, Rik Samoy, Fernand Goyvaerts , Lucien Ghellinck, Andre Libon, Stanislas Serafin, Roland Keygnaert, Van Kersschaever en Lieven Vandevenne.

Lauwe verloor met 7-1, het scoreverloop:

Van der Elst (1-0), Van Binst (2-0,3-0,6-1), Andersen (4-0,5-0), Samoy (5-1), van Poucke (7-1).

Begin jaren 1980 schreef Marc Lerouge een artikeltje over het Kleine Anderlecht.