zaterdag 24 mei 2025

Reünie oud-leerlingen en oud-leerkrachten Sint-Pauluscollege op 15 februari 2025

 

Ik ben een nostalgicus en koester graag de herinneringen uit vervlogen tijden, zeker ook deze verbonden met mijn collegejaren in het Sint-Pauluscollege te Wevelgem (1967-1970).

Aan de reünie in februari l2025 van de oud-leerlingen en oud-leerkrachten van het SPWe kon ik dus moeilijk weerstaan.

Op de reünie zie ik vijf klasgenoten van de zesde Latijnse terug.

We laten ons vereeuwigen, op de foto v.l.n.r.: Rik Devriendt (later leraar wiskunde in het SPWe), Carl Scherpereel, Hendrik “Rick” Poelman, Geert Lietaer, Arnold Seynnaeve en José Debel (met wie ik later in de Wevelgemse gemeenteraad zou zetelen).

Drie van de zes zijn bakkerszonen. Rik uit Gullegem, Carl uit Lauwe en ik van de Wevelgemse Wijnberghoek.

De leraars eten graag een vieruurtje op het college en de Wevelgemse bakkerszonen hebben een beurtrol. Als het vaders week is lever ik 's middags 3 à 4 broden per dag, dat is veel vind ik maar goed voor de commerce.

De zesde Latijnse … elk lesuur Latijn worden de Latijnse woordjes erin gehamerd en overhoord, “pennen neer, briefjes op de hoek van de bank en doorgeven” horen we leraar Guido Vandenberghe telkens zeggen.

Tien op tien voor de woordjes betekent een groene duimspijker naast je naam op een bord, een nul betekent een zwarte. Motiveren heet dat.

Wiskunde krijgen we van Raymond Bonte. In 1968 zijn we het laatste jaar van de klassieke wiskunde. Toch mogen we al even proeven van de "moderne" wiskunde en de Venn diagrammen. Dat is geen wiskunde meer in mijn ogen en zo leer je zeker niet rekenen, vind ik.

Leraar Erik Monteyne is een groot vernieuwer op vlak van proefwerken. Hij organiseert het examen aardrijkskunde met open boek en in groep! Later nooit meer meegemaakt, jammer.

We maken nog de tijd mee dat we op woensdagnamiddag (sport en studie) en zaterdagvoormiddag (vier lesuren) naar school moeten. Ook bestaat nog iets als avondstudie, tot ongeveer 19 uur.

Een zeldzame keer moet de studie niet gevolgd worden door fietsers die op meer dan 1 km van het college wonen, namelijk als het op de donkere herfst- of winterdagen zeer mistig is.

Het collegesecretariaat heeft verder goeie connecties met eierkoekenfabrikant Decreton uit de Goudbergstraat in Wevelgem. Vóór de avondstudie kunnen we eierkoeken kopen, later komen daar ook nog snoepgoed en limonade bij.

De kans bestaat nog niet dat we zullen "toevetten", we zijn net nog genoeg in beweging en de fiets is het middel om overal naartoe te "gaan".

We maken ook de jaarlijkse legendarische kaartenverkoop mee voor de manillen-prijskaarting.

De kaartenverkoop per klas wordt in beeld gebracht met vliegtuigjes die op een touwtje - een soort guirlande -  in de lucht hangen en vooruit schrijden naargelang de kaartenverkoop. De klas met het vliegtuigje dat het verst geraakt wint een prijs. Dat is goed gevonden van André Huys.

Evenzeer heb ik zeer mooie herinneringen aan de boekenbeurs, jaarlijks georganiseerd in november.

In het laatste jaar van het college, de vierde Latijn-Wiskunde (1969-1970), krijgen we Roger Duhamel als klastitularis, de broer van Paul, mijn meester van het tweede leerjaar.

Roger heeft een natuurlijk gezag en geeft geschiedenis en Nederlands.

Priester-leraar Alfons Bouckaert is onze leraar Latijn in de vierdes. Door weer en wind komt hij telkens van Menen gefietst om ons te onderwijzen in de taal van Caesar.

Als zijn schoenen doordrenkt zijn van de regen, loopt hij op zijn sokken rond, Latijnse schrijvers debiterend.

In 1970 maak ik de stap naar het Sint-Aloysiuscollege te Menen met zeer goede herinneringen aan het SPWe.

Bedankt SPWe voor dit mooi reünie-initiatief!