Ik kan me voorstellen dat niet iedereen weet wie Tony Joe White is.
Hoewel hij nooit echt commercieel doorbrak wordt de uit Louisiana afkomstige singer-songwriter en bluesgitarist Tony Joe White (°23 juli 1943) in de muzikantenwereld en door liefhebbers van bluesrock bestempeld als de 'King of Swamp Sound': een drassige rockklank, bluesy en met veel soul-invloeden.
Zijn luie, donkerfluwelen stemgeluid en rootsy gitaarspel klinken als het broeierige zuiden van de Verenigde Staten.
Ik leerde TJW kennen begin jaren zeventig door mijn oudste broer, ondertussen ook wonend in dat broeierige zuiden, in Texas, een buurstaat van Louisiana.
De nummers van toen behoren nu nog altijd tot mijn favoriete songs: 'Roosevelt and Ira Lee' en 'Groupy Girl'.
Recent, toen ik nog eens in het vaderland vertoefde, kwam ik, na 50 jaar, tot de vaststelling dat een klasgenoot uit de lagere humaniora, dezelfde muziekinteresses met me deelde. Zonder dat we het wisten waren en werden we soulmates.
Via een stukje dat ik maakte over White Star Lauwe kwam hij me op het spoor.
Bijna alle Lauwenaars kennen hem: Carl Scherpereel (°1955), de beste bakker-patissier die ze in Lauwe en omstreken gekend hebben. Hij verdient nu zelf een stukje op mijn blog.
Carl en ik, beiden bakkerszonen, zitten drie jaar lang naast mekaar in de klas in het Sint-Pauluscollege te Wevelgem. In de zesde Latijnse leert Carl me tijdens de les Willem Vermandere kennen en in de vierdes hebben we onopgemerkt de Nederlandse vertaling van 'De bello Gallico' van Caesar bij ons in de les van 'supinum' Vergalle.
Daar heeft de oudere zus van Carl voor gezorgd.
Toch wel jammer dat we geen beroep mogen doen op die vertaling tijdens de proefwerken.
Na de lagere humaniora gaan we elk onze weg. Ik naar het Sint-Aloysiuscollege te Menen en Carl naar de hotelschool in Koksijde.
Vooraleer hij de bakkerij van zijn vader in de Moeskroenstraat (nu Larstraat) in Lauwe overneemt, leert Carl de stiel o.a. bij Pierre Romeijer in zijn gelijknamige restaurant 'Romeyer' in Hoeilaart (eerder Maison de Bouche geheten), dat drie Michelinsterren bezit vanaf 1983 tot 1994.
Carl leert Bart Taillieu kennen, eigenaar van het restaurant 'Langue d'Oc'.
Bart is een grote fan van Tony Joe White, die verschillende keren komt tafelen in zijn restaurant in Kortrijk.
Op 22 juli 2004 staat Tony Joe White op het programma van 'Blues Peer'.
Carl kan het concert niet bijwonen maar spreekt met Bart Taillieu af om een verjaardagstaart te maken voor TJW.
Een jaar later concerteert Tony Joe White opnieuw in België, in de Bijloke in Gent.
Deze keer is Carl er wel bij en opnieuw met een verjaardagstaart.
Na het concert maakt Carl uitgebreid kennis met TJW, een heel toegankelijk iemand zonder sterallures.
De eerstvolgende keer dat TJW optreedt in België of omgeving doen Carl en ik er alles aan om hem daar samen te beluisteren en te ontmoeten.
Ik reken erop dat Carl opnieuw de taart bakt.
Recent, toen ik nog eens in het vaderland vertoefde, kwam ik, na 50 jaar, tot de vaststelling dat een klasgenoot uit de lagere humaniora, dezelfde muziekinteresses met me deelde. Zonder dat we het wisten waren en werden we soulmates.
Via een stukje dat ik maakte over White Star Lauwe kwam hij me op het spoor.
Bijna alle Lauwenaars kennen hem: Carl Scherpereel (°1955), de beste bakker-patissier die ze in Lauwe en omstreken gekend hebben. Hij verdient nu zelf een stukje op mijn blog.
Carl en ik, beiden bakkerszonen, zitten drie jaar lang naast mekaar in de klas in het Sint-Pauluscollege te Wevelgem. In de zesde Latijnse leert Carl me tijdens de les Willem Vermandere kennen en in de vierdes hebben we onopgemerkt de Nederlandse vertaling van 'De bello Gallico' van Caesar bij ons in de les van 'supinum' Vergalle.
Daar heeft de oudere zus van Carl voor gezorgd.
Toch wel jammer dat we geen beroep mogen doen op die vertaling tijdens de proefwerken.
 |
| Carl in de zesde Latijnse, bovenste rij, zevende van rechts. |
 |
| Carl in de vierde Latijnse, onderste rij, eerste van rechts. |
 |
| Carl (nummer 9) aan het basketten op de koer van het Sint-Pauluscollege te Wevelgem. |
Na de lagere humaniora gaan we elk onze weg. Ik naar het Sint-Aloysiuscollege te Menen en Carl naar de hotelschool in Koksijde.
Vooraleer hij de bakkerij van zijn vader in de Moeskroenstraat (nu Larstraat) in Lauwe overneemt, leert Carl de stiel o.a. bij Pierre Romeijer in zijn gelijknamige restaurant 'Romeyer' in Hoeilaart (eerder Maison de Bouche geheten), dat drie Michelinsterren bezit vanaf 1983 tot 1994.
Carl leert Bart Taillieu kennen, eigenaar van het restaurant 'Langue d'Oc'.
Bart is een grote fan van Tony Joe White, die verschillende keren komt tafelen in zijn restaurant in Kortrijk.
Op 22 juli 2004 staat Tony Joe White op het programma van 'Blues Peer'.
Carl kan het concert niet bijwonen maar spreekt met Bart Taillieu af om een verjaardagstaart te maken voor TJW.
Een jaar later concerteert Tony Joe White opnieuw in België, in de Bijloke in Gent.
Deze keer is Carl er wel bij en opnieuw met een verjaardagstaart.
Na het concert maakt Carl uitgebreid kennis met TJW, een heel toegankelijk iemand zonder sterallures.
 |
| Tony Joe White en Carl. |
De eerstvolgende keer dat TJW optreedt in België of omgeving doen Carl en ik er alles aan om hem daar samen te beluisteren en te ontmoeten.
Ik reken erop dat Carl opnieuw de taart bakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten