Met mijn neef Paul D'haene doe ik aan "blogkruisbestuiving". Mijn "gedenkschriften" waren voor hem een inspiratiebron en de aanleiding om ook een blog op te starten. Zijn recent stukje (hier klikken) over televisieprogramma's en het Franse chanson brachten mij ertoe om ook iets te schrijven over muziek.
Paul is de zoon van mijn tante Dina en heeft iets met verzekeringen en zeker iets met volleybal. Over tante Dina had ik het al toen we er elke dag koffie gingen drinken op broodronde. Zijn vader, nonkel Frans, hielp ons ook elke zaterdag met een broodronde. Frans was een sympathiek man en dronk graag een pintje want hij speelde bij de harmonie "De Eendracht" op een blaasinstrument en dat moest op tijd doorgespoeld worden. "Zijn oorringen aan hebben" stond voor te veel doorgespoeld.
Eigenlijk wist ik niet zo veel over neef Paul. Door de sociale media is dit nu wel het geval en dat is leuk. Ik wist wel dat hij, zoals zijn vader, een goed muzikant was, net zoals zijn zussen Paulette en Sabine. Allemaal waren ze of zijn ze nog lid van "'t riek" muziek in Wevelgem.
Wat ik niet wist is dat ze in de Nieuwstraat op zondagnamiddag liever keken naar "Rijsel" op TV dan naar "Binnen en Buiten" op de BRT. Nu begrijpen we hoe zijn liefde voor het Franse lied tot stand kon komen.
Ook ik ben gaan houden van het Franse chanson, weliswaar op latere leeftijd, nogal gericht op het populaire genre en dat zal misschien velen verbazen.
Muziek en liedjes zijn zoals de madeleinekoekjes van Proust, ze roepen meestal herinneringen op, zo ook bij mij.
Eind jaren zestig probeerde ik zo veel mogelijk thuismatchen te zien van SV Wevelgem, een enkele uitmatch per fiets kon ook, naar Moorsele, samen met broer Johan, hoewel die totaal niet van voetbal hield of houdt.
Ik herinner me nog levendig dat voorspeler Frans Boury in Moorsele een beenbreuk opliep en dat doelman Wouters tegen de doelpaal dook. In de ploeg hadden we ook "kleine Willy" en een flitsende linksbuiten, Bernard Defever. Of was die laatste al vertrokken naar AS Oostende?
De bediener van de luidsprekers in Moorsele was mee met zijn tijd. Goeie popmuziek klonk toen uit de haut-parleurs vóór de match en tijdens de rust. Als ik nu nog "Daydream Believer" en "I'm a Believer" van de Monkees, "Massachusetts" van de "Bee Gees" en "Silence is Golden" van de "Tremeloes" hoor denk ik automatisch aan voetbal in Moorsele.
Dat moet 1967 geweest zijn, het beste popmuziekjaar aller tijden.
Andere nummers van dat memorabel jaar: "A whiter shade of pale", dat me doet denken aan den tempel op de Wijnberghoek en "Ruby Tuesday" aan de beginjaren van de jeugdclub "Ten Goudberge". Dat kan je lezen in mijn andere stukjes van mijn blog.
Mijn eerste LP hebben jullie nog te goed: "Nashville Skyline" van Bob Dylan, aangekocht in 1969.
"Truth" van Jeff Beck doet me denken aan Cyriel Buysse. In die periode las ik "'t Bolleken" en "Het Volle leven".
Onlangs vroeg pelgrim Luc Demeulenaere naar mijn "all time favourite" song.
Het werd "Vacation" van John Mayall, van de LP "Blues from Laurel Canyon", met de prachtige gitaarsolo van Mick Taylor (de latere vervanger van Brian Jones bij de Stones, zelf daarna vervangen door Ron Wood).
Als je van een goeie gitaarsolo houdt, hier klikken.
Deze plaat doet me denken aan Rik Vanwalleghem. Ik denk dat hij ons op een dag zijn plaat uitleende.
Twee idolen uit mijn Leuvense periode tijdens de snelcursus psychologie: Reed en Bowie, hier samen vereeuwigd op You Tube.
We schuiven een beetje op naar 1975. De legerdienst bij de Zeemacht in Sint-Kruis. Op de tonen van "Dansez maintenant" van Dave leren we in de kantine nog meer bier drinken.
In 1975 verschijnt ook de film "One Flew Over the Cuckoo's Nest ", met prachtige muziek van Mantovani. Ik laat deze muziek graag spelen als we vrienden uitnodigen voor een etentje, niet voor een "Medication time".
Mantovani - Charmaine
In 1975 verschijnt ook de film "One Flew Over the Cuckoo's Nest ", met prachtige muziek van Mantovani. Ik laat deze muziek graag spelen als we vrienden uitnodigen voor een etentje, niet voor een "Medication time".
Mantovani - Charmaine
Ik hou van vele muziekgenres, ook van opera en klassieke muziek.
Veel operamuziek doet me denken aan de zondagnamiddagen in de Roeselarestraat. Het favoriete radioprogramma van ons vader was "Opera en Belcanto", dat hij steevast slapend en snurkend op de sofa beluisterde, na een zware werkweek. Ik hield toen niet van opera, nu wel.
Ik sluit af met twee pareltjes, het eerste doet me (uiteraard) denken aan de film "Farinelli", een film die ik in 1994 in Kortrijk ging zien op een zondagnamiddag ...
Het tweede doet me denken aan de verfilming van het "Verdriet Van België" van Hugo Claus, ik denk dat die muziek erin voorkwam.
Je zult het merken, ik hou nogal van George Friedrich Händel.
goe bezig Arnold !!!
BeantwoordenVerwijderenDat zal ook leesvoer voor mijn "onderweg-zijn" worden.
BeantwoordenVerwijderenNostalgie, quand tu nous tiens!
BeantwoordenVerwijderenJa, die van Wevelgem met hun 'George', waar ze Händel mee bedoelden. Mooi stuk.
BeantwoordenVerwijderen